عنوان: سيستم رآكتور پلاسماي تخليه با عايق دي الكتريك پالسي جهت ارتقاء تركيبات بدست آمده از زيست توده‌ در زمينه فني : بخش و : مهندسي مكانيك ؛ مهندسي به مفهوم عام ؛ زيست توده به ماده اي اطلاق مي شود كه منشاء مواد آلي داشته باشد (شامل مواد گياهي و دامي) و يكي از مهمترين منابع انرژي هاي تجديد پذير مي باشد. زيست توده مي تواند به صورت مستقيم و غير مستقيم (گازسازي) به سوخت و مواد شيميايي تبديل شود. اما سوخت بدست آمده از طريق فرآيندهاي تبديل مستقيم بنا به ميزان بالاي اكسيژن و آب موجود در آنها نمي توانند مستقيم مورد استفاده قرار بگيرند و بايد ارتقا يابند. راكتور پلاسماي تخليه با عايق دي الكتريك ابزاري بسيار مناسب براي شروع و انجام انواع مختلف واكنشها مي باشد. اهميت و ارزش بالاي اين نوع راكتورها بر خلاف ديگر تكنولوژي ها كاركرد در دما و فشار محيط است. رآكتور مذكور براي اولين در جهان جهت بكار بردن در فاز مايع و با هدف ارتفاء نفت زيستيجهت استفاده بعنوان سوخت، طراحي و ساخته شده است. سيستم رآكتور پلاسمايي طراحي شده، بدون نياز به حضور كاتاليست، ميتواند عمليات ارتقاء را به راحتي و با ايمني بالا انجام دهد.